Aylar geçti, sonra bir yıl…
Elif, kendi evliliğinde yavaş yavaş yalnızlaşmaya başladı.
Konu açıldığında Arda yalnızca yumuşak bir gülümsemeyle,
“Ne olur canım, annem yıllardır yalnız. Ben yanındayken rahatlıyor. Sadece birazcık daha sabır, olur mu?” derdi.
Ama “birazcık” denen o süre, yıllara uzandı.