Beraber çay demliyor, çiçeklerden, komşulardan bahsediyor, onu yavaş yavaş bugüne döndürmeye çalışıyordu.
Bir öğleden sonra, Nermin Hanım birden sordu:
“Sen… Arda’nın eşi misin?”
Elif başını salladı.
Kadının gözleri doldu.
“Beni affet kızım… Sana acı çektirdim.”
Elif ağlayarak sarıldı ona.
İlk defa gerçekten bir bağ kurduklarını hissetti.