Babama her vakit yakın oldum, GERÇEKTEN yakın. 23 yaşındayım ve bir ay evveline kadar ailemle yaşıyordum zira babam taşınmamı hiç istemedi. Yatak odamın ve banyomun bulunduğu evin ikinci katını bana vermişti. Evin o iki odası yalnızca bana aitti. Babam şikayet etmeye başlayana kadar güvenilir alanımdı. Babam, şahısliği hindistan cevizine benzeyen insanlardan. Bilirsin, dışarıdan sert, içeriden yumUşak. Uyduğu katı kuralları ve prensipleri var ama aynı vakitte onu gelmiş işlemiş en iyi baba yapan bir empati yeteneği de var. “Karakter rahatsızlıkla inşa edilir,