O geceden sonra hâlâ yalnızım. Ama artık kendimi daha çok seviyorum. Torunlar geldiğinde kucaklıyorum. Komşularla kahve içiyorum. Kitap okuyorum, camdan dışarı bakıp çiçeklerimi suluyorum. Bir gün belki biriyle yollarım kesişir. Ama artık biliyorum: Ben kendime yeterim. Yanıma gelen biri, ancak bana değer verirse yer bulabilir. Ve kendime her gece şu sözleri tekrar ediyorum: “Sevgi, önce kendinden başlar. Sakın unutma.”