Detaylar icin gorsellere tiklayin
Eşimle iyi geçiniyorduk
Beni tuzağa düşürdüler, ben genç ve ihtiyaçları olan bir erkeğim, kaynanam kızını benimle nisanladi fakat hep benimle kendi ilgilendi,Herşey kaynanamın yüzünden oldu, rahat bırakmadı beni, ben bekar bir gencim internetten tanışmıştık o kızla nişanlandık, çok iyi bir kızdı aslen, herşey normal gidiyordu, ben kendi evimde kalıyordum, birgün kaynanam aradı, eşyalarınıda al bizim evde kal dedi yok desemde ısrar etti bende kabul ettim onlarla yaşamaya başladım. Nişanlımla beni hiç bir tek bırakmıyordu her fırsatta benimle mevzuşmaya çalışıyor, eşiyle arasındaki problemlerı anlatıyordu, evde kimse yokken yanıma geliyordu, ben bir bahaneyle evden çıkıyordum ama birgun benimde aklım iyice karışmıştı sonuçta bende erkeğim, gülerek beni odaya çağırdı gittiğimde üzerinde hiç...... devamı yorrumda
Kayınvalidem kocası vefat edince bizim yanımıza taşındı. Kendisini severdim sayardım. Eşimle iyi geçiniyorduk 2 çocuğumuz var arada mesele yaşasakta küsmezdik birbirimize tez barışırdık, ama kaynanam geldikten sonra eşim beni çok ihmal etmeye başlamıştı, annesine ayıp olur diye yanıma bile oturmuyordu. Artık eskisi gibi sohbet bile edemez olmuştuk
Kaynanam bile eşimden daha çok ilgi gösteriyordu bana, markete, piyasaya nerdeyse heryere kaynanamla gitmeye başlamıştık, eşimin bu davranışları beni çok üzüyordu, birgun eşim arkadaşlarıyla altın günleri varmış çocuklarıda alıp komşuya gitmişti annesine sende gel dedi ama kaynanam gitmedi, aslinda bende istemedim gitmesini esasen canim cok sıkkındı yalniz kalmak istemedim. Odada tek başıma otururken Kaynanam geldi yanıma oturdu, yeter üzme bundan sonra kendini, sen mutlu olmayı hakediyorsun dedi, sonra aniden elini benim…DEVAMI DİĞER SAYFADA
Biliyor musun,” dedi Merve, “ben de kocamı kaybettikten sonra kendimi çok yalnız hissettim. Ama senin gibi bir damadım var, çocuklarım var, torunlarım var. Bunlar insana güç veriyor. Belki şimdi eşimle aran iyi değil gibi görünüyor, ama o seni seviyor. Sadece… bazı durumlarda insanlar, sevdiklerini ihmal ettiklerini fark etmezler.”O sırada gözlerim doldu. Merve’nin sesi, bir annenin evladına verilen nasihat gibiydi. “Haklısın,” dedim zorlukla. “Ama bazı durumlarda o kadar yoruluyorum ki, sanki hiçbir şey düzelmeyecek gibi hissediyorum.” Merve, gülümseyerek elimi tuttu. “Bak, yaşam böyle. Arada sırada dibe vurursun, ama sonra bir bakmışsın, her şey yoluna girmiş. Sabret, konuş onunla. Dertleşin. Siz birbirinizi bulmuşsunuz, bu büyük bir nimet.”O akşam, Merve ile uzun uzun konuştuk.DEVAMI DİĞER SAYFADA
Bana kendi gençliğinden, eşimle nasıl tanıştığımızdan, torunlarının doğduğu zamanlardan bahsetti. Her hikayesi, sanki içimdeki kırgınlıkları yumuşatıyordu. Onunla geçirdiğim bu zaman, bana unuttuğum bir şeyi hatırlattı: Aile, yalnızca iyi zamanlarda değil, zor zamanlarda de bir arada olmaktı.Eşim eve döndüğünde, çocuklar uyumuş, Merve oldukça odasına çekilmişti. Salonda yalnızca ikimiz vardık. Sessizliği bozmak amacıyla cesaretimi topladım ve “Konuşmamız lazım,” dedim. Eşim evvelce şaşırdı, ama sonra yanıma oturdu. Ona hissettiklerimi, yalnızlığımı, kırgınlıklarımı anlattım. Gözleri doldu, “Fark etmedim, özür dilerim,” dedi. “Annemin yalnız kalmaması amacıyla o kadar uğraştım ki, seni ihmal ettiğimi görmemişim.”O gece, birbirimize sarılıp uzun vakittir yapmadığımız bir şeyi yaptık: dertleştik. Eşim, annesinin de bize destek olmak istediğini, ama bazı durumlarda hatalı anlaşıldığını söyledi. Birbirimize söz verdik; ne olursa olsun, birbirimizi dinleyecektik. Merve’nin o gün bana verilen nasihat, yalnızca beni değil, eşimi de etkilemişti. Ertesi sabah, kahvaltıda Merve’yi gördüğümde, ona sarılıp “Teşekkür ederim,” dedim. Gülümsedi ve “Aile bu, evladım,” dedi.O günden sonra, evimizde bir şeyler değişti. Eşimle tekrar eskisi gibi sohbet etmeye başladık. Merve, torunlarıyla geçirdiği zamanlarda bize de alan bıraktı. Bir akşam, hep eş güdümlü sofrada otururken, çocuklar kahkahalar atıyor, Merve gençlik anılarını anlatıyor, eşimle ben birbirimize gülümsüyorduk. İçimde bir huzur vardı; ne kadar zor olursa olsun, sevgi ve sabırla her şeyin düzelebileceğini anlamıştım. Merve’nin o günkü sözleri, yalnızca bir teselli değil, ailemizi tekrar bir araya getiren bir köprü olmuştu.
Reklamlar
10 Eylül 2025
Reklamlar
