Kolsuz Bir kadın

.Bugün Deniz 27 yaşında. Dünyaca ünlü bir piyanist. Her konserinde sahneye annesini de çıkarıyor. Fatma Ana artık tekerlekli sandalyede; yaşlandı, ayakları da yoruldu. Ama oğlunun kucağında, başı dimdik. Konser bitince Deniz seyircilere dönüp aynı cümleyi söylüyor:“Annem selin içinden beni çıkardı. Ben de onu dünyanın en yüksek sahnesine çıkardım. Çünkü sevgi böyle bir şey… Eksik sandığın yerde tamamlıyor insanı.”Ve salon her seferinde gözyaşına boğuluyor.İşte bu yüzden diyoruz ya:
Bazen kolları olmayan bir anne, bir çocuğu kucaklayacak en güçlü kollara sahip olur.Fatma Ana ve Deniz’in hikayesi burada bitmedi. Devam ediyor. Her piyano tuşunda, her alkışta, her damla gözyaşında…Çünkü sevgi, kollarla değil, yürekle taşınır.
Ve o yürek bir kere selden geçmişse, hiçbir şey onu durduramaz.