Kolsuz Bir kadın

Köy fakirdi, Fatma daha da fakirdi. Ama Deniz eksik bir şey hissetmedi hiç. Annesi gece gündüz demeden çalışır, ayaklarıyla dantel örüp pazarda satar, kazandığı üç kuruşla Deniz’e okul kıyafeti alırdı. Komşular “Bu çocuk ne olacak, kolsuz bir kadının elinde?” derdi. Fatma duymazdan gelirdi. O sadece şunu bilirdi: “Bu çocuk benim mucizem. Ben onu selden kurtardım, o da beni hayattan kurtaracak.”Deniz büyüdükçe yetenekli bir çocuk olduğu ortaya çıktı. Okulda öğretmenleri şaşırıyordu;