Eski sevgilimin evliliğim süresince arkamdan hep güzel şeyler söylediğini duydum. Bu beni hem mutlu etti hem de üzdü. Üç ay önce dayanamadım, artık benimle ilgili konuşmasını istemediğimi söylemek için yanına gittim. Çok kısa da olsa konuştuk. Tam yedi sene sonra ilk defa gözlerine baktım, işte o günden sonra da aklımdan çıkmaz oldu. Eşimle aram çok iyi ama ben o günden beri gizli gizli ağlıyor, geçmişi hatırlıyorum. Kötü bir evliliğim yok ama çok zor şeyler yaşadım, bu yüzden keşke evlenmeseydim diyorum.
Şimdi onu aklımdan nasıl çıkaracağımı bilmiyorum. Her gün eski fotoğraflarına bakıyorum, sonra eşimin yüzüne bakmak zor geliyor. Evleneceğiniz kişi kaderinizde var diyorlar, ona bile inanmak istemiyorum. Bu kendi hatam bana kalırsa... Bana yardımcı olmanızı bekliyorum. Hatta okurlarınızdan da yorum istiyorum.
Öte yandan bu saatten sonra bunu söylemenin de faydası yok artık. Evlenmeden önce birkaç yıl beklemişsin sanırım. Bu arada onun da harekete geçmesi gerekmez miydi? Yani bugünkü mutsuzluğunuzda onun da rolü var. Artık evlisin, eşin sana karşı çok iyi ise, bunca yıl sonra ortaya çıkıp aklını karıştırmakla hiç iyi bir şey yapmamış. Çocuğun var mı bilmiyorum, yazmamışsın. Olmasa bile oturmuş bir evliliğin var... Onunlaysa geçmişte yaşadığın aşkın hatırası dışında hiçbir şey... Evlensen, nasıl bir evlilik yaşayacağın belli değil. Kadere inanmak gerekiyor, belli ki eşin senin kaderinde varmış. Sana Bitir evliliğini, unutamadığın aşkına koş da diyebilirim. Ama bunun bir macera olacağını gayet iyi biliyorum. En büyük aşklar bile evlilik kurumu içinde (istisnalar var tabii) eriyip gidiyor, geride sevgi ve saygı kalıyor. Kısacası sen şimdi yeniden alevlenen o eski aşk heyecanınla durumu iyi yorumlayamıyorsun. Geri dönsen, eski günlerdeki gibi mi olur sanıyorsun? Aşkınız, eski ateşini korur mu sanıyorsun? Bence pişman olacağın bir şeyler yapmamalısın. Onu gidip görmen bile yanlışmış. Zaten bahane aramışsın görmek için. Hiç de iyi olmamış...
