Okunmasını gereken bir yazi

Sabah olunca eve geri döndüm. İçeri girdiğimde Leyla salonda oturuyordu. Beni görünce bir anlık şaşkınlık yaşadı ama ardından gözlerini kaçırdı. Sessizlik uzadı. O an öfkem yerini bir boşluğa bırakmıştı. Onun da gözleri dolmuştu, bir şey söylemek için ağzını açtı ama kelimeler dudaklarından dökülmedi.

“Sadece neden?” dedim. Sesim ne kadar titrek, ne kadar çaresizdi. “Neden böyle yaptın?”

Gözleri doldu. “Sana nasıl söyleyeceğimi bilemedim… Her şey birbirine karıştı. Uzun zamandır seninle aynı evde yaşamış gibiydim, ama sanki başka dünyalardaydık.”