Tam babamdan yardım istemek amacıyla içeri dönecekken camıma biri vurdu. Selim’di.
“Araba mı bozuldu?” diye sordu gülümseyerek.
“Evet, çalışmıyor,” dedim. “Babamı çağıracaktım ama…”
“Gerek yok,” dedi. “Bir bakayım.”
Kollarını sıvayıp motorun başına geçti. Ellerinin ustalıkla çalışmasını izlerken sürenin nasıl geçtiğini manaadım. Birkaç dakika sonra araba tekrar çalıştı.