Bu gece,” dedim, “her şey değişti.”
Başını salladı. “Evet.”
“Elimi tuttum,” diye devam ettim, “çünkü korkuyorum. Ama artık yalnız değilim.”
Dosyayı kapattım.
Ve ilk kez o gece, Murat’ın ölümünün sadece bir son değil, beni bugüne getiren karanlık bir kapı olduğunu fark ettim.
