Pazar günü gelinin baba evinden çıkacağı saatlerde, eşim eve gelip beni tarlaya götürmek istediğini söyledi. Bana kötü bir şey yapacağını anlamıştım. Hava da çok soğuktu. Tarlaya gitmek istemedim ama fazla direnemedim. Tarlaya gittiğimizde, bana hediyeyi hangi elimle verdiğimi sordu. Sağ elimle verdiğimi söyleyince, sağ elimi tırpanla bileğimden kesti. Ben de sol elimi uzatıp, 'Bunu da kes....
Komşumuzun kızı evleniyordu. Düğünden önce çeyizlik eşyalar gelin ile damadın oturacağı eve yerleştirilmeye başladı. Ben de kayınvalidemin rızasıyla evden ikişer metreden oluşan iki parça basma alıp gelin evine götürdüm. Düğünden sonra geri alacaktım. Bizim buralarda adettir, düğünlerde göstermelik hediye götürülür. Düğün bitince geri alınır. Bu sebepten dolayı eşim bana çok kızdı.” dedi. SAĞ ELİMİ KESTİ BEN DE 'SOLU DA KES' DEDİM'
SAĞ ELİMİ KESTİ BEN DE 'SOLU DA KES' DEDİM' Bir kaç gün sonra düğün olduğunu kaydeden Gökkaya, “Pazar günü gelinin baba evinden çıkacağı saatlerde, eşim eve gelip beni tarlaya götürmek istediğini söyledi. Bana kötü bir şey yapacağını anlamıştım. Hava da çok soğuktu. Tarlaya gitmek istemedim ama fazla direnemedim. Tarlaya gittiğimizde, bana hediyeyi hangi elimle verdiğimi sordu. Sağ elimle verdiğimi söyleyince, sağ elimi tırpanla bileğimden kesti. Ben de sol elimi uzatıp, 'Bunu da kes, tek başına bu ne işe yarayacak' dedim, sol elimi de kesti.” diye konuştu.HABERİN DEVAMI İÇİN GÖRSELE TIKLAYARAK DEVAM ED
BİR DAHA EVLENMEDİ Bu acı olayın ardından eşinin tutuklanıp hapse gönderildiğini, kendisinin ise bir süre hastanede tedavi gördüğünü dile getiren Gökkaya, o tarihte yeni evli oldukları için çocuklarının olmadığını, kendisinin de bir daha evlenmediğini kaydetti. KOCASI HAPİSTEN ÇIKINCA YEĞENİ TARAFINDAN ÖLDÜRÜLDÜ Aradan 24 yıl geçtikten sonra 1973 yılında eşinin hapisten çıkıp köye döndüğünü belirten Gökkaya, yeğeninin cezaevinden yeni çıkan kocasını tüfekle vurup öldürdüğünü söyledi.
ELLERİ OLMADAN 72 YILDIR KENDİ BAŞININ ÇARESİNE BAKTI Üzerinden 72 yıl geçmesine rağmen bu olayı hatırlamak istemediğini, zaman zaman hatırlasa da gözlerinin yaşardığını ifade eden Ayşe Gökkaya, “Çok zor günler yaşadım. Ancak asla yılmadım. Ellerim olmadığı halde kendi işimi kendim yapmaya çalıştım. Dağdan kekik, mevsimine göre incir gibi meyvelerden toplayıp Saruhanlı ve Manisa'daki pazarlarda satarak geçimimi sağladım. Zaman zaman kardeşlerim yardımcı oldu. Allah'a şükür bu yaşıma kadar kimseye muhtaç olmadan yaşadım.” diye konuştu.
