N.zi kamplarıyla ilgili konuşulmayan bir gerçek: S.ks k.leliği

AuschwitzBirkenau ölüm kampında, “Arbeit macht frei” (Çalışmak özgür sistemler) yazılı ünlü kapıyı geçmez solda, bir genelev bulunuyordu. Blok 24A 1943'ten Ocak 1945'e kadar, kampın boşaltılmasından birkaç gün öncesine kadar, “işe yarar” tutsakların kullanımı açık ve zorla fuhuş yaptırılan bir genelevdi.

Bu metin 10 Eylül 2009’da Fransa’nın Libération gazetesinde yayınlanan "Dans les bordels des camps nazis / Nazi kamplarının genelevlerinde" adlı makaleden çevrilmiştir.

Almanya’daki bir sergi ve kitap; Auschwitz, Dachau ve Buchenwald kamplarının seks köleleriyle ilgili tabuyu ortadan kaldırıyor. Kurban edilmiş ve unutulmuş kadınlar...

Auschwitz-Birkenau ölüm kampında, “Arbeit macht frei” (Çalışmak özgür kılar) yazılı ünlü kapıyı geçer geçmez solda, bir genelev bulunuyordu.

Blok 24A 1943’ten Ocak 1945’e, kampın boşaltılmasından birkaç gün öncesine kadar, “işe yarar” tutsakların kullanımına açık ve zorla fuhuş yaptırılan bir genelevdi. Nazi toplama kampında bir genelev mi? Almanya’da gezici bir sergi ve bir kitap, Das KZ-Bordell, Nazi terörünün boyutlarına dair ışık tutuyor: 200 civarı kadının, tutsakların cinsel ihtiyaçlarını gidermek için sömürülmesi. Aşağılanmış ve hiçbir zaman itibarları iade edilmemiş zorunlu işçiler.

Araştırmanın sahibi genç Alman tarihçi Robert Sommer, “Savaştan sonra dahi, damgalanmış ve asosyal olarak kaldılar; bu işi gönüllü yaptıkları düşünülüyordu.” diyor ve isyan ediyor.

Auschwitz-Birkenau ölüm kampında, “Arbeit macht frei” (Çalışmak özgür kılar) yazılı ünlü kapıyı geçer geçmez solda, bir genelev bulunuyordu. Blok 24A 1943’ten Ocak 1945’e, kampın boşaltılmasından birkaç gün öncesine kadar, “işe yarar” tutsakların kullanımına açık ve zorla fuhuş yaptırılan bir genelevdi. Nazi toplama kampında bir genelev mi? Almanya’da gezici bir sergi ve bir kitap, Das KZ-Bordell, Nazi terörünün boyutlarına dair ışık tutuyor: 200 civarı kadının, tutsakların cinsel ihtiyaçlarını gidermek için sömürülmesi. Aşağılanmış ve hiçbir zaman itibarları iade edilmemiş zorunlu işçiler.

Araştırmanın sahibi genç Alman tarihçi Robert Sommer, “Savaştan sonra dahi, damgalanmış ve asosyal olarak kaldılar; bu işi gönüllü yaptıkları düşünülüyordu.” diyor ve isyan ediyor. 1940 yılında mahkumların silah fabrikalarındaki verimliliğini arttırmak için SS’ler, standardı geçenler için tütün, ek yiyecek ve tutukluluk koşullarının iyileştirilmesini içeren bir prim sistemi belirlediler. Mathausen ve Gusen taş ocaklarına ziyaretinden sonra SS’lerin lideri Heinrich Himmler ek bir ödül belirledi: Seks.

1943’te SS’ler 10 büyük kampta birden genelevleri açtılar: Auschwitz ve Auschwitz-Monowitz, Dachau, Buchenwald, Mauthausen, Flossenburg, Sachsenhausen, Mittelbau-Dora, Gusen, Neuengamme. Berlin’deki Humboldt Üniversitesi’nde profesörlük yapan Hartmut Böhme, “Bugün bize saçma gözükebilir, fakat toplama kamplarının genelevleri devlet gözetiminde seks politikasının radikal bir sonucuydu. Irkçı ideoloji, etnik ve geleneksel açıdan cinselliğin kontrolüne sıkı sıkıya bağlıdır” diyor. Alman SS’ler, Ukraynalı SS’ler ve zorunlu işlerde çalıştırılan işçiler için ayrı ayrı düzenlenmiş olan genelevler, ırkçı kriterlere dayanan devlet gözetiminde sekse uyumluydular

Robert Sommer’in tahminine göre, 200 civarı kadın 10 büyük kampta 14 Sonderbau’da (özel binalar) çalışıyordu. “Genellikle 20-30 yaş arasında olan bu kadınlar, kadınlar için olan Ravensbrück veya Auschwitz-Birkenau toplama kamplarından getirilmişlerdi. Özellikle Polonyalılar ve Almanlar (*) toplumla uyumsuz olarak değerlendiriliyordu. Seks kölelerinin arasında büro çalışanları, satıcılar, Çingeneler vb. vardı; toplumla uyuşmazlık suçlamasının muhatapları çok genişti. Yalancı özgürlük vaatleriyle ama çoğu zaman da zorla getiriliyorlardı.” diyor ve soruyor Sommer, “Her halükârda, zorla çalıştırılarak kesin bir ölüme mahkûm edilen kadınların seçim şansı var mıydı?”

Peki ya müşterileri? Tabii ki ne Ruslar ne de Yahudilerdi, sadece “saf ırktı” ve bu ünlü primden faydalanmaya hak kazanan bazı ayrıcalıklılar. Auschwitz’de 100-200 arası özel görevi olan esirin genelevleri ziyaret etme hakkı vardı. Flossenburg’da ise listede kayıtlı 3515 kişi, bu sayı mahkumların sadece %3,5’iydi. Buchenwald Kampı genelevinin aktif olduğu son 10 ayda günde ortalama 96 ziyaret olduğunu hesaplıyor Robert Sommer. İş yoğunluğu, “müşteriler” ve “çalışanlar” arasındaki samimiyet fişlere kaydediliyordu.

Utanç vericidir ki, cinsellikle ilgili meseleler hakkında konuşmak, siyasal ideoloji ve sömürülen kadınların toplum tarafından marjinalleştirilmesi, bu sorunu çevreleyen uzun sessizliğin bir bölümünü açıklıyor. Bir zamanlar toplama kampı, şimdi ise müze olan Ravensbrück’ün müdürü Insa Eschebach ise geçmiş dönemde ziyaretçilerle bu konu hakkında konuşulmamasına dair kesin emirler olduğunu kabul ediyor.

Reklamlar

N.zi kamplarıyla ilgili konuşulmayan bir gerçek: S.ks k.leliği

Bunları da İzleyebilirsiniz