Beş aydan uzun süredir komada olan genç bir kadının pansumanlarını değiştirirken,

Beş aydan uzun süredir komada olan genç bir kadının pansumanlarını değiştirirken, deneyimli bir doktorun içini ürperten bir ayrıntı dikkatini çekti: Hastanın karnı gün geçtikçe belirgin biçimde büyüyordu. Test sonuçları incelendiğinde ise doktorlar kelimenin tam anlamıyla donup kaldı �� �� Genç kadın, geçirdiği çok ağır bir kazanın ardından, gece yarısına yakın saatlerde hastaneye getirilmişti. Üzerinde kimliğini belirtecek tek bir belge yoktu. Ne bir telefon, ne bir adres, ne de aranacak bir yakını… Acil servise teslim edildiği andan itibaren tamamen yalnızdı. Aylar boyunca ne bir aile üyesi çıktı ortaya ne de onu soran bir arkadaş. Hastane kayıtlarında yalnızca tek bir ifade vardı: “Refakatçisi bulunmayan hasta.” Zamanla personel için o, monitörlere bağlı, sessizce nefes alan hareketsiz bir bedene dönüştü. Odaya her gün sadece hemşireler ve sorumlu doktor giriyordu. Pansumanlar yapılıyor, serumlar değiştiriliyor, nabız ve tansiyon not ediliyordu. Ardından kapı sessizce kapanıyor, oda yine steril bir yalnızlığa gömülüyordu. Ancak doktor her seferinde odada birkaç saniye fazla kalıyor, genç kadının yüzüne bakıyor ve içinden aynı cümleyi fısıldıyordu: “Bir gün uyanacaksın.” Aylar böyle geçti. Ta ki o gün gelene kadar… Doktor pansumanı değiştirirken alışılmadık bir şey fark etti. Hastanın karnı eskisine göre farklıydı. Daha yuvarlak, daha dolgun görünüyordu. İlk anda bunun uzun süreli yatışa bağlı bir şişkinlik olabileceğini düşündü. Metabolik bir sorun… Belki de sıvı birikimi. Mantıklı açıklamalar vardı. Ama günler ilerledikçe durum değişmedi, aksine daha da belirginleşti. Tedavi düzenlemelerine rağmen karın büyümeye devam ediyordu. Bu artık göz ardı edilemezdi. Sağlık ekibi tedirgin oldu. Genç kadın bilincini kaybetmişti, odasına kimse girmiyordu ve böyle bir fiziksel değişimin açıklaması yoktu. Doktor ek tetkiklerde ısrarcı oldu. Ultrason, kan testleri, ileri görüntüleme… Sonuçlar dosyaya düştüğünde, odadaki herkesin yüzü bembeyaz kesildi. Kimse gördüğüne inanmak istemiyordu. Hastane koridorlarında soğuk bir sessizlik yayıldı. Çünkü bu sonuçları gören sağlık çalışanları dehşete kapıldı, kimsenin aklına bile gelmeyecek bir gerçeği işaret ediyordu…�� �� Devamı ilk yoorumda ��