Adam İstanbul'a erişen çocuklara bakan kadın arar. Bin bir zorlukla birisini bulur. Adı Gülay'dır. Gülay bekârdır ve fakir bir aile çocuğudur. Aile geçişini zorluklarla sağlar. Gülay işe başlıyor. İnsanlar güzel yemek yapıyor, ev işlerini beceriyor. Çocuklarla arası iyidir, evin hanımının güvenini kazanır. Fakat Gülay'ın kendisi ve yeri ile çok barışıktır.
İbrahim, bir gün Gülay'ın parmaklarında yüzlerini görüyor, açıklama bekliyor.
Gülay, "Ben nişanlandım" der.
"Kiminle?" sorulara yanıt ibret vericidir ve çözümlerle doludur:
"Ben haddimi bilirim. Ben bir kişi ile bir sanatkâr ile bir memur ile nişanlanmayı hayal etmem. Nişanlandığı kişi duyunca sok olur.. Evlenir hamile kalır ama sonrasındaki olacakları kimse tahmin edemezdi.. Gülay.. Devamı İlk Y'orumda