Her görüşmeleri aynıydı: Uzun beyaz bir kaftan giymiş, yüzü ince bir duvakla gizlenmiş bir şekilde karşısında oturuyordu. Yumuşak, çekingen bir şekilde, gözleriyle gülümseyerek konuşuyordu ama duvağını bir kez bile kaldırmaya çalışmıyordu. Bunu tevazusuna bağlıyordu.DEVAMI DİĞER SAYFADA
